ama her ölümlü duymuyor bir dem olsun ne yazık sesini
güya bir solukta iyileştirmişler hastaları oku da inanma
inanma ben de inanmam hiçbiri duymadı ki senin nefesini
mağmanın soğumasından biliyorlar toprağı ve hayatı
açıp da görmediler duyup da bilmediler ki göğüs kafesini
hartaları yalancı, sanıyorlar ki maviler nehirdir yeşiller orman
orman sözlerindir nehir aklındır bir ben biliyorum o güneş ülkesini
koca tanrı yaptı da yoruldu altı günde önce gök sonra yer
yedinci günde sen doğdun hadi çözsünler bu mısraın bilmecesini
nereye gider ruhları son anlarında dönerler mi hep dönülen yere
senin etrafında toplanırlar seni severler bilmeseler de elest meclisini
bilmem ne zaman fethettiler peyk-i arzı hangi yıldızlara gittiler
ama bilirim ki hiçbiri görmedi kâinatın sana sakladığı busesini
sen bildin sen ol dedin sen yaptın seninle başladı seninle bitecek
madem ki görünsün istedin güzelliğin, o hatırlatır, sen de unutma farisini
Faris Kuseyri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder