KORO

İşte açık, korkunç uzun beyazlığım,

Deli öpüşüne, ey benim göklerim!
Kapanık onulmaz isli karanlığım
Eskidi ellerim uzun çiçeklerim.

Aşktı ellerimde bir uzak beyazlık
Çocukları gibi eski zamanların.
Her zaman gidilen bir yer mi yalnızlık
Bir nehir ağar hep yaşamaya yakın.

Sen ey dar yalnızlık, ezik eskil ayna!
Soyunuyorum pis, duyuyor musunuz?
Kapanık kapanık beyazlığım bana,
Ölü su, ağ artık vücuduma sonsuz.

                                               Otağ