18 Şubat 2012 Cumartesi

4. İki cihân zindânısa gerek bana bostân ola

Müstefi'lün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1 İki cihân zindânısa gerek bana bostân ola
   Ayruk bana ne gam gussa çün ‘inâyet dostdan ola

2 Varam ol dosta kul olam her dem açılam gül olam
   Hem söyleyem bülbül olam turagum gülistân ola

3 Ol dost yüzin gördi gözüm erenlere toprak yüzüm
   Söz bilene iş bu sözüm gerek şekeristân ola

4 Sensüz iki cihân benüm zindân görinür gözüme
   Senün ‘ışkunla bilişen gerek hâssü‘l-hâsdan ola

5 Her da‘vîden geçen kişi Hak'dan yana uçan kişi
  ‘Işk şarâbın içen kişi geh esrük geh mestân ola

6 Kördür münâfıkun gözi yarın kara koyar yüzi
   Halkun bana acı sözi gerek şekeristân ola

7 Her dem yüzüm yire uram Allah'uma şükür kılam
   Ben benligüm dosta virem ne da'vî yâ destân ola

8 ‘Işka döyemedi özüm gensüzin açıldı râzum
   Yûnus senün iş bu sözün ‘âlemlere destân ola

F. 58a, T. 3a, RY. 10a, YE. 85a, NO. 184a, Rt. 25


İki cihan zindanı bana bostan ola
Gam ve tasa benden uzak çünkü lütuf dosttan ola

Varam ol dosta kul olam her zaman açılan gül olam
Hem söyleyen bülbül olam durağım gülistan (gül bahçesi) ola

O dost yüzünü gördü gözüm erenlere toprak yüzüm
Söz bilene iş bu sözüm gerek şekeristan (şeker kamışı tarlası) ola

Sensiz iki cihan benim zindan görünür gözüme
Senin aşkınla bilişen hasların hası ola

Har davadan geçen kişi Hak'dan yana uçan kişi
Aşk şarabın içen kişi kah esrik kah sarhoş ola

Kördür münafıkın gözü yarın kara koyar yüzü
Halkın bana acı sözü şekeristan ola

Her zaman yüzümü yere vuram Allah'ıma şükür kılam
Ben benliğimi dosta vereyim ne dava ne destan ola

Aşka doyamadı özüm istemeden açıldı sırrım
Yunus senin iş bu sözün alemlere destan ola

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder