16 Şubat 2012 Perşembe

1. Sensüz yola girürisem çârem yok adım atmaga

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1   Sensüz yola girürisem çârem yok adım atmaga
     Gevdemde kuvvetüm sensin başum götürüp gitmege

2   Gönlüm canum ‘aklum bilüm senün ile karâr ider
     Pervâz ururlar dem-be-dem uçuban dosta gitmege

3   Kendüliginden geçeni togan ider ma'şûk anı
     Ördek ü keklige salar sürü idüben tutmaga

4   ‘Âşık mı diyem ben ana Tanrı'nun uçmagın seve
     Uçmak dahı tuzagımış mü'min cânların tutmaga

5   Ganî Cebbâr ‘ışk erine bin Hamza'ca kuvvet virür
     Tagları yirinden ırar yol eyler dosta gitmege

6   Yüz bin Ferhâd külüng almış kazar taglar bünyâdını
     Kayalar kesüp yol eyler Âb-ı Hayât akıtmaga

7   Âb-ı Hayât'un çeşmesi ‘âşıklarun visâlidür
     Kadehi tolu yüridür susamışları yakmaga

8   ‘Âşık kişi miskîn olur yol içinde teslîm olur
     Kim n'iderse boyun bura çâre yok gönül yıkmaga

9   Yidi veyil Tamu'sını kül eyler ‘âşıklar âhı
     Kasd ider sekiz uçmagı nûr ide nûra katmaga

10 Bildük gelenler geçdiler gördük konanlar göçdiler
    ‘Işk şarâbın içen cânlar uymaz göçmege konmaga

11 Tutulmadı Yûnus cânı geçdi Tamu'dan Uçmak'dan
     Yola düşüp dosta gider gine aslın ulaşmaga


F. 55b, T. 1b, K. 95a, RY. 70a, YE. 83a, NO. 188a, Rt. 1,
M. 21, Ç. 67b.


Sensiz yola girersem çarem yok adım atmaya
Gövdemde kuvvetim sensin başım götürüp gitmeye

Gönlüm canım aklım bilimim senin ile karar eder
Kanat çırparlar her zaman uçarak dosta gitmeye

Kendinden geçeni doğan eder sevgili(Allah) o an
Ördek ve kekliğe salar sürü ile tutmaya

Aşık mı derim Tanrı'nın cennetini sevene
Cennet bile tuzakmış inanan canları tutmaya

Yüce Allah aşk erine bin Hamza kuvveti verir
Dağları yerinden oynatır yol eyler dosta gitmeye

Yüzbin Ferhad kazma almış kazar dağların temelini
Kayalar kesip yol eder Hayat Suyu akıtmaya

Hayat Suyu çeşmesi aşıkların buluşma yeridir
Kadehi dolu yürürler susamışları yakmaya

Aşık kişi miskin olur yol içinde teslim olur
Kim ne ederse boyun büker çare yok gönül yıkmaya

Yedi Cehennem çukurunu kül eder aşıkların ahı
Kasdeder sekiz Cenneti nur ile nura katmaya

Bildik gelenler geçtiler gördük konanlar göçtüler
Aşk şarabını içen canlar uymaz göçmeye konmaya

Tutulmadı Yunus canı geçti Cehennem'den Cennet'ten
Yola düşüp dosta gider yine aslına ulaşmaya

Notlar:

Sekiz Cennet Kapısı:

1. Merhamet ve şefkat.
2. Doğruluk.
3. Sadakat.
4. Cömertlik.
5. Sabretmek.
6. Sır tutmak.
7. Fakirliğini ve acizliğini bilmek.
8. Rabbine şükretmek.

‎7 Cehennem Tabakası:

1. Gurur.
2. Hırs.
3. Kıskançlık.
4. Bölücülük.
5. Dedikodu.
6. Şehvet.
7. Öfke.

1. Cehennem
2. Lezzâ
3. Hutame
4. Sa'îr
5. Sekar
6. Cehîm
7. Hâviye

"Bilindiği gibi insanın mükellef organları sekiz tanedir: Kalb, dil,
kulak, göz, el, ayak, ağız, cinsel organ. Bunların yedisi açık, birisi
gizlidir ki, o da kalbdir. Doğrudan doğruya Allah'a bakan kalp kapısı açık
olursa, bu sekiz organın her biri Allah'ın emri üzere hareket ederek
cennete birer giriş kapısı olabilir. Ve bu şekilde cennete sekiz kapıdan
girilir.

Fakat içte ruh körlenmiş, kalb kapısı kapanmış bulunursa dıştaki yedi
organın her biri cehenneme açılmış birer giriş kapısı olurlar. İşte cennet
kapıları sekiz olduğu halde, cehennem kapılarının her birine ayrılmış bir
grup olmak üzere yedi olması, Allah daha iyi bilir ki bu hikmetten
dolayıdır. "Ve ona ruhumdan üflediğim zaman..." (Hıcr, 15/29) ifadesinin
şerefine nail olmakla iman ve marifet kapısı olan kalb, cehenneme
kapalıdır. Ondan yalnız cennete girilir, Allah'a erişilir. Kalbi açık olan
kimse şeytana uymaz, Allah'ı inkâr etmekten ve O'na isyan etmekten
sakınır."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder